Do Donalda

[Benon]

Do Donalda

Emeryturę dałbym ci już teraz,
Wbrew twej doktrynie – na wiek twój nie bacząc;
Emeryturę godną bohatera,
Choć z ciebie raczej udawany macho.

Dałbym ci brykę jaka ci się marzy
I rezydencję otoczoną parkiem,
Opłacał praczki, lokajów, kucharzy
Oraz wszechstronnie zdolną sekretarkę.

I Viagrę bym ci w pełni refundował,
Choć za twych czasów w NFZ-cie bieda,
Byś niczym Silvio mógł sobie figlować
Nie wiedząc co to miękki problem zgreda.

Wiedz że niczego bym tobie nie skąpił,
I twoje życie ułatwiał i słodził,
Bylebyś tylko ze stołka ustąpił,
Bylebyś więcej już Polsce nie szkodził.

[Ulver]

Jacy by nie przyszli,
Czcigodny Benonie,
Po ustępującym,
Z Prime and First Ministry,
Będą robić Nas,
Jak dotąd robili,
W „dick'a”, „cazzo”, „Schwanz'a”,
Wynik...? ... Oczywisty...! ...

[zby]

przyjdzie Jarosław Wielki pójdziesz na wojnę z Rosją nie będziesz miał czasu na pisanie (przepisywanie) wierszy

[podatnik]

I nastanie nam nowa Era - na wzór Korei Północnej - gdzie rano każdy przed pacierzem porannym, na klęcząco pocałuje wielkie portrety Jarosława K. i Ojca Dyrektora.
Przed wyjściem do pracy obowiązkowe wysłuchanie kto jest prawdziwym Polakiem, recytacja deklaracji wierności i denuncjacja minimum 1 nie-polaka.

Reszta planu dnia wg codziennego przekazu Radia O. Dyrektora.

Wieczorem - rachunek sumienia i żal za grzechy - czyli komu udało się przemknąć naszej pamięci i z jakiej przyczyny nie został zakapowany.

Przed snem rytuał z całowaniem ale z mocnym postanowieniem - nie przepuścić ojcu, matce, ni bratu czy siostrze.

[RobertoC]

Gdy kraj w delirium, a ustrój - denat,
Dobrze jest wtedy powołać Senat.
Na każdą klęskę, mankament, zator,
Bezwzględnie znajdzie radę senator.

Oto już zgłasza się do wyborów
Tłum kandydatów na senatorów
I każdy skromnie o sobie pieprzy,
Że najmądrzejszy jest i najlepszy.

Jeden zapewni nam żywność tanią,
Drugi zabroni skrobać się paniom,
Trzeci na odwrót: uczenie mendzi [1],
Żeby się skrobać - zwłaszcza, gdy swędzi.

Czwarty da wszystkim bezpłatnie buty,
A piąty będzie wysadzać huty.
Ich argumentom trudno się oprzeć:
Całą noc myślę: kogo tu poprzeć?

Czwarty da wszystkim bezpłatnie buty,
A piąty będzie wysadzać huty.
Ich argumentom trudno się oprzeć:
Całą noc myślę: kogo tu poprzeć?

Wreszcie nad ranem mam już taktykę:
Poprę Janusza Korwina-Mikke!
Po pierwsze - szlachcic! (Wiem z heraldyki)
Ma w herbie Kruka... i Myszkę Miki.

Po drugie: Kisiel poparł Korwina -
Czyli, że Korwin - to oryginał.
Po trzecie Korwin publicznie głosi,
Iż jest repliką Pani Małgosi [2].

Pani Małgosia zaś od lat wielu
Wyciąga starą Anglię z burdelu;
Więc jeśli Mikke jej system ściągnie,
To może w końcu i nas wyciągnie?

(Z tym, że tu sprawa będzie trudniejsza,
Bo burdelmama [3] jakby silniejsza...)
Reasumując: rozum i dusza
Każą mi oddać głos na Janusza!

(Z tym, że tu sprawa będzie trudniejsza,
Bo burdelmama [3] jakby silniejsza...)
Reasumując: rozum i dusza
Każą mi oddać głos na Janusza!

Niech we mie nawet ź etat Cesarza!!
... Jajarz powinien wspierać jajarza...


[1] Istnieje wersja "mędzi".
[2] Chodzi o p.Thatcherową, późniejszą Lady Małgorzatę of
[3] Aluzja do istniejącego wtedy Związku Sowieckiego
(przypisy JKM)

[hake]

dla ciebie kochany,
lud nieokiełznany

dziękujemy ci!
że twoją wartość znamy,
że cudów doświadczamy,
że mówisz i wiesz czego chcemy,
że cię tak potrzebujemy,
że na platformie płyniemy,
że nie ma lepszego od ciebie,
że słońcem jesteś na niebie,
że wszystko umiesz naprawić,
że przyszedłeś nas zbawić,
że nic nigdy nie psujesz,
że nas od zguby ratujesz,
że dałeś nam "Pięknego Kota",
że zbiera się wokół ciebie hołota,
za twoją przyjaźń z głupcami,
za to że jesteś z nami,
że gardzisz rodakami,
że chcesz byśmy chlali do nieprzytomności,
że uspokoisz wszystkie nasze złości,
że ci p' unią się zajmujesz,
że do niej chętnie wędrujesz,
że tortem się delektujesz,
a nam odpadki fundujesz,
za gafy i brednie bufona,
tego wielkiego melona,
że czerpiesz natchnienie z Wyklętej Gazety,
że trąbią o tobie klozety,
za "pustaki", które ci hołd oddają,
za "łby zaprane", które cię podziwiają,
za ciemny lud, który głos swój ci daje,
za to że naród sprzedajesz,
za nieubezpieczonych,
na bruk wyrzuconych,
za to że nie mamy domu,
za obniżanie poziomu,
że przed kapłanem nie zegniesz kolana,
za posłuszeństwo barana,
za prawdomówność bałwana,
za dziki kraj na wyspie zielonej,
przez ciebie dla nas stworzonej,
za podatek liniowy i bankowy,
za VAT i akcyzę na poziomie światowym,
za brak biurokracji,
za zwycięstwo demokracji,
za obniżenie wieku szkolnego,
i podniesienie emerytalnego,
za płatny kolejny kierunek,
za twój super wizerunek,
za wielkie stadiony i autostrady dla obcych,
za to że budujesz mosty,
że zwiesz się dobrym premierem,
że nigdy nie byłeś zerem,
że jako państwo egzamin zdaliśmy,
że trochę watahy w końcu dorżnęliśmy,
że nie jesteś Stachanowcem,
że pasiesz nas biedne owce,
że nie robisz polityki,
że wolisz miłosne praktyki,
za młodzieńcze ekscesy,
za twoje wszystkie sukcesy,
że bez czytania wiesz co podpisujesz,
że innych wodzów małpujesz,
że nie ma w tobie pokory,
za przygotowywane rozbiory,
że mocnych hojnie wspomagasz,
a tyle od biednych wymagasz,
że motywujesz nas do działania,
do szybkiego emigrowania,
że chętnie rozmawiasz z nami,
z zaszczutymi nierobami,
że przestępcy, udawacze i aktorzy tak nam dobrze mydlą oczy,
że dzisiaj zamiast MO,
mamy wszechwładne PO,

wstyd nam! przepraszamy Cię!
że dobrej roboty ci nie dano,
że tylko w partii cię chciano,
że odrzuciliśmy Unię Wolności,
że nie miałeś możliwości,
że mamy tyle katoli,
i jeszcze wielu kiboli,
za to że czujesz się źle z nami,
nieokiełznanymi palantami,
że wszystko na twojej głowie,
że nikt mądry ci nic nie podpowie,
że chcemy własną walutę,
że nie całujemy cię w dupę,
za to że ci nie ufamy,
że cię wciąż nie doceniamy,
że jak szczury za pracą gonimy,
że ci tak mało forsy przynosimy,

prosimy Cię!
abyś nas dla lepszej posady nie zostawił,
abyś kraj do ruiny doprowadził,
abyś się od wrogów uwolnił,
i nas ubezwłasnowolnił,
abyś po katastrofie platformy znalazł nowe lepsze formy,
abyś internet pilnował,
byś nigdy nie ustępował,
byś wszystko sprywatyzował,
byś po trupach dążył do celu,
żebyśmy cumowali ciągle w PRLu,
byś zamiast remontował,
gospodarkę zdemontował.

-- niedziela, 22 kwietnia 2012, 15:43 --

WOW! ale Stankiewicz pojechała po Donku i Bronku na marszu w Warszawie, sami zobaczcie w internecie. Co za mocna baba!

[Benon]

Polak, Węgier, dwa bratanki…

Bratanek Madziar dziarsko kopnął w zad Gyurcsánya,
I ty Polaku pogoń trójmiejskiego drania!

-- czwartek, 3 maja 2012, 23:51 --

Polacy zdecydowali w SMS-owym plebiscycie, że oficjalnym przebojem reprezentacji Polski na Euro 2012 będzie piosenka , wykonywana przez zespół Jarzębina. Usłyszawszy wpadającą w ucho ludową melodię ułożyłem do niej nowy tekst, nawiązujący do sytuacji politycznej w naszym kraju.

Hucpa, chała! Pokażmy Donkowi wała!

Bolesne wydaje jęki Naród z piersi;
Zadali nam bobu rządcy – Platformersi.

Hucpa, hucpa, chała, chała!
Pokażmy Donkowi wała!
Za Polaków szachrowanie
Zasłużył na lanie!

Kantuje nas Donek wraz z Janem Vincentem,
Niby profesorem, w istocie chachmętem.

Hucpa, hucpa, chała, chała!
Pokażmy Donkowi wała!
Za Polaków szachrowanie
Zasłużył na lanie!

By bezczelność władzy nad Wisłą ukrócić,
Pora garb Platformy ze swych barków zrzucić!

Hucpa, hucpa, chała, chała!
Pokażmy Donkowi wała!
Za Polaków szachrowanie
Zasłużył na lanie!

[Ulver]

Póki finansjera, kulkę ziemską toczy,
Wyżej niźli ch#ja, raczej nie podskoczysz...

[Benon]

11.05.2012 r. Sejm uchwalił ustawę podwyższającą wiek emerytalny do 67 roku życia. Architektowi tej ustawy – sromotnemu Donaldowi – dedykuję poniższy wiersz.

Kaszubski sromotnik

Polski ozdobo – Kaszubska Kraino!
I Tobie karła urodzić się zdarzy.
Wszakże to Twoim, niestety, jest synem
Sromotny Donald – kacyk Platformiarzy.

-- piątek, 1 czerwca 2012, 11:46 --

Wątpliwości Donka

31 maja 2012 r. Donald Tusk odebrał w Berlinie nagrodę im. Walthera Rathenaua. W swoim przemówieniu Tusk powiedział: „Też się zastanawiałem, jakby on (Rathenau – wyjaśnienie moje) przyjął tę wiadomość. Byłby zdziwiony jak potoczyła się historia, która doprowadziła do tego, że nagroda jego imienia przypadała polskiemu premierowi. Mógłby się nawet bardzo zdziwić. Ten przedsiębiorca ukształtowany przez cesarskie Niemcy, nie wyobrażał sobie niepodległej Polski jako sąsiada Niemiec.”

Walther Rathenau był w 1922 roku ministrem spraw zagranicznych Republiki Weimarskiej. Dążył do rewizji postanowień Traktatu Wersalskiego. W kwietniu 1922 roku podpisał układ w Rapallo, stanowiący początek sowiecko-niemieckiego aliansu.

Donald Tusk wątpliwość miał
Gdy nagrodę w Niemczech brał:
Czy jej patron tak by chciał –
Jest nim Walther Rathenau.
Myślę: gdyby Tuska znał,
To by z chęcią mu ją dał.
I z przekąsem by się śmiał
Patrząc w stronę Warthegau…